மார்க்சிஸ்ட்

என்.சங்கரய்யா

பேட்டி: வீ.பா.கணேசன்

கேள்வி : இந்தியா விடுதலை பெறுவதற்கு ஒரு நாள் முன்புதான் சிறை யில் இருந்து விடுதலை பெற்றீர்கள். அன்று இந்தியாவின் எதிர்காலம் பற்றி உங்கள் எண்ணம் என்னவாக இருந்தது?

என்.எஸ்.: மதுரை சதிவழக்கு போட்டு ஒரு வருடம் சிறையில் இருந்தோம். 1947 ஆகஸ்ட் 14ஆம் தேதி மாலை 6 மணிக்கு நாங்கள் விடுதலை செய்யப்பட்டோம். அந்த வழக்கில் பி. ராமமூர்த் திக்கு அடுத்து நான் இரண்டாவது குற்றவாளி. கே.டி.கே. தங்கமணி உட்பட 100க்கும் மேற்பட்ட தோழர்கள் அதில் சேர்க்கப்பட்டிருந்தனர். இந்த வழக்கை விசாரித்த சிறப்பு நீதிபதி மாலை 6 மணிக்கு சிறைச்சாலைக்கு வந்து, இந்த வழக்கு காவல்துறையினரால் இட்டுக் கட்டப்பட்ட வழக்கு என்று தீர்ப்பளிக்கிறார். நாங்கள் விடு தலையாகி வெளியே வருகிறோம்.

மதுரை சிறைச்சாலையில் இருந்து பொதுக் கூட்டம் நடந்த திலகர் சதுக்கம் வரையில் ஒரு பிரம்மாண்டமான ஊர்வலம் நடைபெற்றது.

நீங்கள் கேட்ட கேள்வி குறித்து சிறையிலேயே விவாதித்திருக்கிறோம். இந்தியாவின் சுதந்திரம் முழுமையடைய வேண்டுமென்றால் தொழிலாளி கள்- விவசாயிகள், – சாதாரண பொதுமக்கள் ஆகியோரு டைய ஜனநாயக சுதந்திரத்திற்கு முழுப் பாது காப்பு இருக்க வேண்டும். அதுதான் இந்திய சுதந்திரத்தின் அடிப்படையாக இருக்க முடியும் என்பதுதான் எங்களுடைய ஆழமான கருத்தாக இருந்தது. அதற்காகத்தான் போராடினோம். இனி மேற்கொண்டு போராடி அதை ஒரு ஜனநாயக இந்தியாவாக மாற்றலாம் என்று நினைத்தோம். அதையே அந்தக் கூட்டத்திலும் எங்கள் எண்ணமாக வெளியிட்டோம். இந்தியா வின் சுதந்திரத்தை வலுப்படுத்த வேண்டும்; இந்திய மக்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதற் கான நிலைமையை உருவாக்க வேண்டும்; அதற் காகப் போராடுவதற்குத் தயாராக இருக்க வேண் டும் என்று அப்போது நாங்கள் தொழிலாளி களிடம் கூறினோம்.

கேள்வி: காங்கிரஸ், கம்யூனிஸ்ட் விடு தலைப் போராட்ட வீரர்களுக்கு இடையே எத்தகைய ஒற்றுமை – வேற்றுமைகள் இருந்தன?

என்.எஸ்.: வேலூர் ஜெயிலில் காங்கிரஸ் தலைவர் களும் (காமராஜர், பட்டாபி சீத்தாரமய்யா, அப்துல் ரகுமான், அன்னபூர்ணையா) நாங்களும் இருந்தோம். அந்த நேரத்தில் சோவியத் யூனியன் மீது `ஹிட்லரின் ராணுவம் படையெடுத்தது. அது தங்களுக்குச் சாதகமான நிலைமையாக இந்தியா விற்கு இருந்தது என அவர்கள் நினைத்தார்கள். இரண்டாவது உலக யுத்தத்தைப் பற்றி பெரிய தொரு விவாதம் நடந்து கொண்டிருந்தது. நாங் கள் அவர்களோடு ஒத்துழைக்கவில்லை என்று சொல்லி, நமக்கெதிராக ஜெயிலிலேயே ஆர்ப் பாட்டம் செய்தார்கள். அதிலுள்ள சிலரால் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் எதிர்ப்புணர்வை உருவாக்குவதற் கான முயற்சியும் செய்யப்பட்டது.
ஆகவே, காங்கிரஸா? கம்யூனிஸ்டா? என்பது தான் முன்னே வந்தது. காங்கிரஸ் பாதையா? கம்யூனிஸ்ட் பாதையா? நாம் வலுவான அரசியல் எதிரியாக வருவோம் என்று அவர்கள் நினைத் தார்கள்.

சிறுகடைக்காரர்கள், வக்கீல்கள், டாக்டர்கள் நம்மோடு நல்ல நட்புறவோடுதான் பழகினார்கள். அது பிற்காலத்தில் பெரிய அளவிற்கு உதவி செய்தது. அகில இந்திய காங்கிரஸ் கமிட்டியில் நமது தோழர்கள் 10-12 பேர் இருந்தனர். 1945 வரைக்கும் இருந்தனர். அப்போது ஒவ்வொரு அகில இந்திய காங்கிரஸ் கமிட்டி கூட்டத் திலேயும் நமது தோழர்கள் மாற்றுப் பாதையை முன்வைத்தனர். அதாவது மகாத்மா காந்தி தனிநபர் சத்தியாக்கிரகத்தை முன்வைத்தால்நாம் வெகுஜன போராட்டத்தை முன்வைத்தோம்.

கேரளா போன்ற இடத்தில் மாநில காங்கிரஸ் கமிட்டியே நம்மிடம் இருந்தது. மதுரையிலும் காங்கிரஸ் கமிட்டி நம்மிடம் இருந்தது. நாமும் காங்கிரஸிற்குள் இருந்தோம். கட்சிக்குள் தேர்தல் நடந்தபோது வைத்தியநாத அய்யரைத் தோற் கடித்து ஜானகியம்மா வெற்றி பெற்றார். மதுரை டவுன் கமிட்டி எங்களிடம்தான் இருந்தது. இதே போல ஆந்திராவிலும், கேரளாவில் முழுமையா கவும் இருந்தது. வங்காளத்திலும் இருந்தது. நண்பர்களாகவும் இருந்தோம். அதே நேரத்தில் இந்த இரண்டு கட்சிகளிடையே சித்தாந்த ரீதியான போட்டியும் இருந்தது.

கேள்வி: இன்றைய வலதுசாரி, இந்துத்துவா சக்திகளின் வளர்ச்சியைத் தடுத்து நிறுத்த மக்களிடையே எத்தகைய அணுகுமுறையை மேற்கொள்ள வேண்டும் என்று கருது கிறீர்கள்?

என்.எஸ்.: இன்றைக்கு மதவாத, வகுப்புவாதம் தான் ஆட்சியில் உள்ளது. பொருளாதாரரீதியாக அந்நிய நாட்டு ஏகாதிபத்தியவாதிகளுக்கும் இந்தியப் பெருமுதலாளிகளுக்கும் நிறைய சலுகைகள் கொடுக்கும் ஆட்சி இது. பொருளாதாரத்தில் பிற் போக்கான கொள்கைகளையும், சமூக ரீதியாக சிறுபான்மை மதங்களைச் சேர்ந்த மக்களுக்கு எதிராக பெரும்பான்மையான மக்களுடைய மனோபாவத்தை உருவாக்கி, அதன் மூலம் ஒரு மதத்தின் ஆதிக்கத்தை ஏற்படுத்த முயலும் ஆட்சி. அதாவது இந்துத்துவா என்று சொல்லக்கூடியது தான் இன்று இங்கே ஆட்சியில் உள்ளது. எனவே இன்றைய காலகட்டத்தின் மிக முக்கியமான தேவை என்னவெனில் மிகப் பரந்த அளவில் மதச்சார்பற்ற, ஜனநாயக சக்திகளை அணிதிரட்ட வேண்டியிருக்கிறது.

கேள்வி : இன்றைய சூழ்நிலையில் சோஷலிசத்திற்கான போராட்டத்தை வரும் தலைமுறையினர் எவ்வாறு நடத்திச் செல்ல வேண்டும் என்று கருதுகிறீர்கள்?

என்.எஸ்.: மாநிலங்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்கின்ற ஒரு மத்திய ஆட்சி அவசியம். இரண்டாவது விகிதாச்சார பிரதிநிதித்துவத்தின் அடிப்படையில் அரசியல் கட்சிகளின் செல்வாக்கு தேர்தலில் வருவதற்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட வேண்டும். ஜனநாயகம் அப்போதுதான் பல மடையும். பெண்களுக்கு 33 சதவிகித இட ஒதுக்கீடு வேண்டும்.. மாநிலங்களின் நலன்களுக்கு எதிராக செயல்படக் கூடிய கவர்னர்களின் ஆட்சி போன்ற ஏற்பாடுகள் அனைத்தும் ரத்து செய்யப் பட வேண்டும். மொழிகளின் சமத்துவம். இந்தியா விலுள்ள அனைத்து தேசிய மொழிகளும் ஒரே உரிமை கொண்ட மொழிகள் என்பது ஏற்கப்பட்டு, அவற்றின் வளர்ச்சிக்கு முன்னுரிமை தரப் பட வேண்டும்.
பொருளாதார ரீதியில் அயல்நாட்டுப் பெருமுதலாளி களின் சுரண்டல் கட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும். இந்தியாவின் பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் பாது காக்கப்பட வேண்டும். அவை மேலும் வலுவடைய வேண்டும். அது ஒன்றுதான் இந்தியாவில் சாதாரண மக்களை பாதுகாக்கக் கூடியதாக இருக்கும். விவசாயிகளின் விளைபொருட்களுக்கு நியாய மான விலை, அவர்களின் கடன் சுமைகளை நீக்க நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும். கூட்டுறவு இயக்கம் வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும். இன்றைக்கு தொழிலாளிகள் – உழைப்பாளி மக்களின் எண்ணிக்கை கூடுதலாகி உள்ளது. இவர்களது அரசியல், பொருளாதார, சமூக, தொழிற்சங்க உரிமைகள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்.

விலைவாசியைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான நடவடிக்கைகள் போன்றவை வேண்டும். குறிப்பாக இப்போது பெரும் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தி யுள்ள ஜி.எஸ்.டி மூலமாக மக்கள் மீது நடக்கும் தாக்குதல்கள் நிறுத்தப்பட வேண்டும்.

சமூக ரீதியில் தீண்டாமைக் கொடுமைக்கு எதிரான இயக்கம் வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும். இந்தியாவில் வயதுவந்த எந்த ஆணும் பெண்ணும் திருமணம் செய்து கொள்ளலாம். அதற்கு அரசு பாதுகாப்பு கொடுக்க வேண்டும். இதை எல்லா அரசியல் கட்சிகளும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண் டும். அப்போதுதான் இதை நிறைவேற்ற முடியும். இட ஒதுக்கீடு இன்னும் கணிசமான காலத்திற்கு நீடிக்க வேண்டும். மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான உதவிகள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்.

இந்தியாவின் விடுதலை என்பது இந்தியாவி லுள்ள எல்லா மக்களின் நலன்கள் பாதுகாக்கப் படுவதில்தான் அடங்கியுள்ளது. இன்றைக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் ஏகாதிபத்தியத்தின், ஏகபோக முதலாளித்துவத்தின், நிலப்பிரபுத்துவத்தின் கொடுமைகளை எதிர்த்துப் போராட அகில இந்திய அளவிலான முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள், கலைஞர்கள் ஆகியோரின் ஒற்றுமை அவசியம். கூட்டுப் போராட்டத்திற்கு முயற்சிக்க வேண்டும். அது தேவைப்படுகிறது என்றே நான் நினைக்கிறேன். எப்படி பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத் தியத்தை எதிர்த்து மக்கள் போராடினார்களோ, அதே போல இந்த வகுப்புவாத, பிற்போக்கு சக்தியை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு ஒரு அகில இந்திய இயக்கம் தேவைப்படுகிறது.

கேள்வி: வருங்காலத் தலைமுறையினருக்கு உங்கள் அறிவுரை…?

என்.எஸ்.: மார்க்ஸ், எங்கெல்ஸ், லெனின் ஆகி யோரின் நூல்களை அறிமுகம் செய்து கொள்ள வேண்டும். உலகத் தொழிலாளர்களே, ஒன்று சேருங்கள் என்று மார்க்ஸ் சொன்னதற்கு வேறு வழியேதும் கிடையாது. உலக ஏகாதிபத்தியத் தையும், உலக முதலாளித்துவத்தையும் அப்புறப் படுத் திவிட்டு, உலக சோஷலிச அமைப்பை உருவாக்குவதன் மூலம்தான் உலகத்திலுள்ள எல்லா நாடுகளுக்கும் உண்மையான, உறுதி யான விடுதலை கிடைக்கும். சரித்திரம், கலாச் சாரம் ஆகியவற்றில் ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறது. ஆக, இந்தியாவிலும் இந்திய நிலைமைகளுக்கு ஏற்ப, இந்திய அம்சங் களைக் கொண்ட சோஷலிசம் என்பதற்கான ஒரு பெரிய இயக்கம் நடைபெற வேண்டும்.

சோஷலிசத்தின் அரசியலை போதியுங்கள். சோஷலிசத்தின் பொருளாதார அம்சங்களை போதியுங்கள். சோஷலிசத்தின் கலாச்சார அம் சங்களை போதியுங்கள். உலகத்தில் தொழிலாளி வர்க்க உழைப்பாளிகளின் தலைமையில் இடது சாரிகள், மத்தியதர வர்க்கத்தினர், சாதாரண மக்கள் ஆகியோரின் நலன்களைப் பாதுகாக்க வேண்டுமெனில், சோஷலிசம் தவிர வேறு எந்த சமூக அமைப்பினாலும் முடியாது என்பது உறுதி.

ஆகவே தொடர்ச்சியாக மக்களோடு தொடர்பு கொண்டு இருக்க வேண்டும். நான் சொல்ல விரும்புவது ஒவ்வொரு கம்யூனிஸ்டும் குறைந்தது 300 குடும்பங்களையாவது சந்தித்து அவர்களின் பிரச்சனைகளில் தலையிட வேண்டும். இதைச் செய்யும்போது நம்முடைய பிரச்சனைகளுக்கு வழிகாட்ட ஒரு தோழர் இருக்கிறார் என்ற நம்பிக்கை அவர்களிடையே ஏற்படும். அந்தத் தோழரைச் சுற்றி ஏற்படக்கூடிய ஒற்றுமைதான் எந்த நெருக்கடியையும் சமாளிக்க உதவி செய்யும். இந்தக் கட்சி எந்த நிலைமையிலும் மக்களைக் காப்பாற்றும்; முன்னெடுத்துச் செல்லும்.

கடைசியாக அரசியல், பொருளாதார,சமூக, கலாச்சார துறைகள் அனைத்திலும் இந்திய மக்களை, தமிழ் மக்களை முன்னேற்றக் கூடிய இயக்கமாக, மாணவர்கள் செயல்பட வேண்டு மென்று நான் நினைக்கிறேன்.

இதைக் கொண்டுவர வேண்டியது கம்யூனிஸ்டுகளின், சோஷலிஸ்டுகளின் கடமை. வகுப்பு வாதத்திற்கு எதிராக ஒரு தத்துவப் போராட்டத்தை, அரசியல் போராட்டத்தை, கருத்துப் போராட்டத்தை நடத்த வேண்டும். எவ்வாறு சுதந்திரப் போராட்டத் தில் இந்தியா வெற்றி பெற்றதோ, அதேபோல சோஷலிசத்திற்கான போராட்டத்திலும் இந்தியா வெற்றி பெறும். அதில் இடதுசாரி சக்திகள், ஜனநாயக சக்திகள், முற்போக்கு சக்திகள் தங் களது கடமையை ஆற்ற வேண்டும்.